Akronim TORCH odnosi się do grupy patogenów, które mogą prowadzić do poważnych powikłań w ciąży, takich jak poronienie, wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrastania płodu oraz zakażenia wrodzone. Niniejszy przegląd podsumowuje aktualną wiedzę na temat tych zakażeń, oferując praktyczne wskazówki przede wszystkim dla położników, specjalistów chorób zakaźnych oraz lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej zaangażowanych w opiekę prenatalną. Kompleks TORCH obejmuje Toxoplasma gondii, wirusa różyczki, cytomegalowirusa (CMV) oraz wirusa opryszczki pospolitej (HSV). Definicja ta może zostać rozszerzona o dodatkowe („inne”) patogeny, takie jak wirusy zapalenia wątroby typu B i C (HBV, HCV), ludzki wirus niedoboru odporności (HIV), wirus ospy wietrznej i półpaśca (VZV), Treponema pallidum (kiła), parwowirus B19 oraz wirus Zika. Praktyki przesiewowe w kierunku zakażeń TORCH w ciąży różnią się znacząco pomiędzy krajami. Pomimo szerokiego dostępu do opieki medycznej i rosnącej świadomości wśród kobiet planujących ciążę, rutynowe badania przesiewowe w kierunku patogenów TORCH nie są wdrażane powszechnie.W Polsce procedury diagnostyczne w trakcie ciąży są określone przez Standard Opieki Okołoporodowej ustanowiony przez Ministerstwo Zdrowia. Regulacja ta — która zastąpiła wcześniejsze zalecenia Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników — nie rozróżnia pomiędzy badaniami „obowiązkowymi” i „zalecanymi”, lecz określa jednolity zestaw badań wykonywanych na określonych etapach ciąży.Przesiew przeprowadzany w czasie ciąży odgrywa kluczową rolę w wykrywaniu wcześniej nierozpoznanych zakażeń. W Polsce znaczna część nowych rozpoznań HIV, HBV i HCV u młodych kobiet jest stawiana podczas rutynowych badań prenatalnych, co podkreśla znaczenie ustandaryzowanego przesiewu serologicznego w opiece prenatalnej, zamiast polegania na diagnostyce przedkoncepcyjnej. Jednak ze względu na odmienne uwarunkowania epidemiologiczne i kliniczne zakażenia HIV, HBV i HCV nie są szczegółowo omawiane w tej pracy.