PRACA POGLĄDOWA
Przedawkowanie swoistej immunoglobuliny w profilaktyce poeskpozycyjnej wścieklizny
Więcej
Ukryj
1
Oddział IV, Wojewódzki Szpital Zakaźny w Warszawie, Polska
Data nadesłania: 13-02-2025
Data ostatniej rewizji: 01-05-2025
Data akceptacji: 30-05-2025
Data publikacji online: 02-07-2025
Autor do korespondencji
Agata Julia Łukasik
Oddział IV, Wojewódzki Szpital Zakaźny w Warszawie, Wolska 37, 01-201, Warszawa, Polska
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wścieklizna jest odzwierzęcą chorobą wirusową spowodowana przez wirusa RNA z rodziny Rhabdoviridae, gatunek Lyssavirus o najwyższym współczynniku śmiertelności spośród wszystkich chorób zakaźnych. Profilaktyka poekspozycyjna (PEP) powinna być zastosowana najszybciej jak to możliwe w każdym przypadku podejrzanym o narażenie na wirus wścieklizny. Postępowanie różni się w zależności od rodzaju kontaktu, stanu zdrowia zwierzęcia w chwili narażenia i statusu serologicznego osoby eksponowanej. Do zarażenia dochodzi najczęściej w wyniku ugryzienia przez chore zwierzę (99% przypadków wścieklizny u ludzi na świecie jest wynikiem pogryzienia przez psa zakażonego wirusem wścieklizny); wirus obecny jest w ślinie chorego zwierzęcia.
W opisanym przypadku podano zbyt dużą dawkę ludzkiej swoistej immunoglobuliny (HRIG) w profilaktyce poekspozycyjnej wścieklizny u wcześniej nieszczepionej kobiety powracającej ze Sri Lanki, ugryzionej przez nieznanego psa.
W toku dalszej obserwacji oceniono, że nadmierna dawka HRIG nie spowodowała działań niepożądanych, w tym niedostatecznej odpowiedzi immunologicznej. Jednakże zapewnienie staranności podczas wykonywania procedur medycznych ma kluczowe znaczenie dla ich dobrych efektów.